دل دنیارو خون کردی که اینجوری تو رفتی
تموم دلخوشی هامو تو با رفتن گرفتی..
♫♫♫
دل دنیارو خون کردی که اینجوری تو رفتی
تموم دلخوشی هامو تو با رفتن گرفتی
مثل حس یه عشق تازه بودی
مثل افسانه بی اندازه بودی
♫♫♫
هیشکی برای من شبیه تو نبوده
دنیا چه بی رحمی آخه تنهایی زوده..
دل دنیارو خون کردی که اینجوری تو رفتی
تموم دلخوشی هامو تو با رفتن گرفتی
مثل حس یه عشق تازه بودی
مثل افسانه بی اندازه بودی
دل دنیارو خون کردی که اینجوری تو رفتی
تموم دلخوشی هامو تو با رفتن گرفتی
مثل حس یه عشق تازه بودی
مثل افسانه بی اندازه بودی
یه روز همین جا توی اتاقم
یدفعه گفت داره میره
چیزی نگفتم اخه نخواستم دلشو غصه بگیره
گریه میکردم درو که می بست
میدونستم که میمیرم
اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم
یکی هست تو قلبم که هر شب واسه اون می نویسم
اون خوابه
نمیخوام
بدونه
واسه اونه که قلب من اینهمه بیتابه
یه کاغذ
یه خودکار
دوباره شده همدم این دل دیونه
یه نامه
که خیسه
پر از اشک و باز کسی اون و نمیخونه
بهت پیله کردم نمیمونی پیشم
نه میمیرم اینجا نه پروانه میشم
از عشق زیادی تو رو خسته کردم
تو دورم زدی خواستی دورت نگردم
بازم شوری اشک و لبهای سردم
من این بازی رو صد دفعه دوره کردم
نه راهی نداره گمونم قراره
یکی دیگه دستام و تنها بزاره
دیگه توی دنیا به چی اعتباره
کسی که براش مردی دوست نداره
من و بغض و بارون، سکوت خیابون
دوباره شکستم، چه ساده، چه آسون
به پاتم بسوزم تو شمع هم نمیشی
تو حوّای دنیای آدم نمیشی
غرورت گلومو به.حق حق کشیده
آدم که قسم خوردشو دق نمیده
من و تو یه عمر دو تا خط صافیم
شده عادت ما که رویا ببافیم
بشینم و عشقو به بازی بگیریم
باسه زندگی.کردنامون بمیریم
چه سخته تو تنهایی شرمنده میشیم
ماها قهرمانیم و بازنده میشیم
مثل عصر پائیزیِ'ه رنگ و رومون
باسه خیلی ها خاطره'س آرزومون